Uroki macierzyństwa

Mimo iż, macierzyństwo to najpiękniejsza rzecz jaka mi się przytrafiła to pierwsze tygodnie macierzyństwa wspominam jako istny koszmar.  Każda mama przygotowuje się do roli matki przez 9 miesięcy ciąży, staranie kompletuje wyprawkę, urządza pokój maleństwa koncentrując się  na każdym szczególe. Większość przyszłych mam studiuje tony poradników na temat pielęgnacji i opieki nad noworodkiem. Chociaż w moim przypadku "najlepszym źródłem informacji" były porady najmądrzejszych ciotek i znajomych rodziców.  No więc dobra, z takim przygotowaniem merytorycznym zdawałoby się że, opieka nad noworodkiem to tylko sama przyjemność. Ja również będąc jeszcze w ciąży często w myślach malowałam obraz przyszłej sielanki z moim dzidziusiem, jak to miło spędzmy czas przy karmieniu, drzemiąc razem na kanapie czy też na spacerku.

Okazuje się że w rzeczywistości nie jest tak pięknie i łatwo, co nie oznacza że jest nie miło. Ja wspominam ten czas i wciąż tak jest jako okres pełen ekscytacji, gdyż każdego dnia dowiadujemy się czegoś nowego o naszym maleństwie. Każda mama musi się liczyć z tym ze choćby przeczytała tysiąc poradników,  pierwsze dni z noworodkiem to szok dla rodziców, gdyż nasz świat wywraca się do góry nogami, teraz najważniejsze jest  dziecko i jego potrzeby.  Rodzice musza nauczyć sie odczytywać potrzeby swojego dziecka ponieważ każdy noworodek jest inny i często rady znajdujące się w poradnikach  nie mają zastosowania w naszym przypadku.

Jak przywieźliśmy Wiki ze szpitala od razu zaczął się krzyk i wcale nie było wiadomo czy zacząć ją karmić, dać smoczka, pokołysać czy szybko zmienić pieluszkę. Jeszcze bardziej dezoriętujące jest to że chcąc uspokoić Julkę od razu wpadałam w panikę.  Karmienie niby łatwa sprawa ale w naszym wypadku to również nie było takie proste, Wiki była wcześniakiem więc nie miała wykształconego naturalnego odruchu ssania i odrzucała moją pierś, przy tym przeraźliwie płacząc z głodu.  Już  w szpitalu po kilku nie udolnych godzinach karmienia musiała dostać butelkę. Po powrocie do domu ja wciąż ambitnie próbowałam przyzwyczai ja do naturalnego karmienia, jednak w końcu po trzech miesiącach odpuściłyśmy sobie. 

W poradnikach wyczytałam że noworodek śpi średnio od 16 do 18 godzin na dobę, więc skąd te nie przespane noce?! Okazało się że nasza niunia wcale nie jest takim śpiochem i nie lubi tracić dnia na spanie, woli poznawać cały nowy dla niej świat, a w nocy budzić się kilka razy żeby nadrobić braki w jedzeniu. Nic w tym dziwnego że noworodek budzi się w nocy na mleczko, ale Wiki potrafiła tak pić mleczko przez godzinę, przysypiając przy karmieniu.  Po takich trzech pobudkach w nocy, w dzień chodzi się na rzęsach. 

Na szczęście po około dwóch miesiącach nasza dzidzia zaczeła przesypiać całe noce. W końcu można było trochę odpocząć i naprawdę zacząć się cieszyć macierzyństwem.  Po takim okresie nauczyliśmy już się „komunikować” z Wiki i dobrze już rozpoznawaliśmy jej potrzeby.  Każda potrzeba sygnalizowana jest innym zachowaniem i płaczem, co jest indywidualną sprawą każdego noworodka.  Dlatego uważam iż żaden poradnik ani rady znajomych nie przygotują cię do rodzicielstwa.